Inligtingsdokument Ota Ward Cultural Arts "ART bee HIVE" vol.18 + bee!

Uitgereik op 2024 Januarie 4

vol.18 Lente-uitgawe

Die Ota Ward Cultural Arts Information Paper "ART bee HIVE" is 'n kwartaallikse inligtingstuk wat inligting bevat oor plaaslike kultuur en kuns, wat pas vanaf die herfs van 2019 deur die Ota Ward Cultural Promotion Association gepubliseer is.
"BEE HIVE" beteken 'n byekorf.
Saam met die wyksverslaggewer "Mitsubachi Corps" wat deur openbare werwing versamel word, sal ons artistieke inligting versamel en aan almal oorhandig!
In "+ bye!" Plaas ons inligting wat nie op papier kon bekendgestel word nie.

Spesiale kenmerk: Spring Ota openbare kunstoerkaart

Artistieke persoon: Japannese musiek fluitspeler Toru Fukuhara + by!

Kunsplek: Ikegami Honmonji-agtertuin/Shotoen + by!

Toekomstige aandag GEBEURT + by!

Hy sê vir my: ``Jy kan doen wat jy wil.'' Japannese musiek het soveel warmte.

Senzokuike Haruyo no Hibiki het verlede jaar vir die eerste keer in vier jaar heropen. Dit is 'n buitelugkonsert waar jy tradisionele musiek kan geniet wat gesentreer is op Japannese instrumente en verskeie samewerkings rondom die verligte Ikegetsu-brug. Die 4ste optrede is geskeduleer om in Mei vanjaar gehou te word. Ons het gesels met Toru Fukuhara, 'n Japannese musiekfluitspeler wat sedert die eerste konsert in 5 optree, wat 'n sentrale rol in die konsert gespeel het en die 27 Agency for Cultural Affairs Arts-aanmoedigingstoekenning van die Minister van Onderwys, Kultuur, Sport gewen het. , Wetenskap en tegnologie.

Meneer Fukuhara met Nohkan

In die koor was ek 'n seunsopraan en het Nagauta in my natuurlike stem gesing.

Vertel ons asseblief van jou ontmoeting met Japannese musiek.

``My ma was oorspronklik 'n chanson-sangeres wat Westerse musiek gesing het. Ek was self 'n kind wat baie daarvan gehou het om te sing. Ek het by die NHK Tokyo Kinderkoor aangesluit en in die tweede graad van laerskool gesing. My ma was 'n nagauta-sanger. was 'n tyd toe ek Nagauta gespeel het, en ek het 'n bietjie van Nagauta gehad. In die koor was ek 'n seunsopraan wat Westerse musiek sing, en Nagauta is in my natuurlike stem opgevoer. As kind het ek dit net gesing as 'n lied sonder enige onderskeid.''

Wat het jou laat fluit begin speel?

``Ek het in die tweede jaar van junior hoërskool aan die koor gegradueer en 'n blaaskans van musiek geneem, maar toe ek hoërskool betree het, het ek besluit ek wil steeds musiek speel. Al my vriende was in groepe, maar ek en my klasmaats Omdat ek 'n lid van die Tokio-kinderkoor was, het ek saam met die NHK Simfonie-orkes en die Japanse Filharmoniese Orkes opgetree, en op TV-programme verskyn...ek dink ek het 'n musikale snob geword. Ek dink so (lag).
Op daardie tydstip het ek onthou dat die fluit van Nagauta baie aantreklik was. Wanneer jy optredes kyk of na plate van daardie dae luister, kom 'n sekere persoon se naam telkens op. Daardie persoon se fluit is eintlik baie goed. Hyakunosuke Fukuhara die 6de, wat later my meester geword het, die 4deSkatberg ZaemonTakara Sanzaemonis. ma s'nboodskapperTsuteSo ek is daaraan voorgestel en begin leer. Dit was my tweede jaar van hoërskool. Ek het baie laat begin fluit speel. ”

Nohkan (bo) en Shinobue (middel en onder). Ek het altyd so 30 bottels beskikbaar.

Ek het dalk die hoë fluit gekies, want ek het in 'n hoë stem gesing toe ek 'n kind was.

Hoekom het jy die fluit so aantreklik gevind?

“Ek dink dit voel net vir my reg.合In die koor was ek 'n sogenaamde seunsopraan, en selfs in Nagauta het ek 'n redelik hoë stem gehad. Aangesien ek in 'n kind met 'n hoë stem gesing het, het ek dalk die hoë fluit gekies sonder dat ek dit besef het. ”

Het jy van die begin af beoog om 'n professionele persoon te word?

"Nee. Dit was regtig 'n stokperdjie, of liewer, ek was mal oor musiek, en ek wou dit net probeer. As ek nou daaraan dink, is dit skrikwekkend, maar ek het nie eers geweet hoe om 'n fluit vas te hou nie, en die onderwyser het my geleer hoe om dit te speel. My onderwyser het by Tokyo Universiteit van die Kunste onderrig gegee, en rondom April, toe ek 'n derdejaar hoërskoolleerling was, het ons begin praat oor of jy 'n universiteitskursus gaan neem of nie. "Daar is 'n manier om in die kunsskool kom," het hy skielik gesê. Die oomblik toe ek dit hoor, het ek gedink: "O, is daar 'n manier om by 'n kunsuniversiteit te kom?"閃BotEk was weg. Ek het daardie aand vir my ouers gesê, en die volgende dag het ek vir my onderwyser geantwoord: ``Dit gaan oor gister, maar ek wil dit graag vat.''
Dan raak dit taai. Die onderwyser het vir my gesê: ``Van môre af, kom elke dag.'' Na hoërskoolklasse, as my onderwyser by die Nasionale Teater was, sou ek na die Nasionale Teater gaan, en as ek repetisies vir Hanayagikai in Akasaka gehad het, sou ek Akasaka toe gegaan het. Op die ou end sien ek my juffrou af en kom laataand by die huis. Dan het ek aandete geëet, my skoolhuiswerk gedoen, geoefen en die volgende oggend teruggegaan skool toe. Ek dink ek het my fisieke krag goed behou, maar aangesien ek ’n hoërskoolleerling is, is dit nie moeilik of iets nie. Dit is eintlik nogal lekker. Sensei was 'n wonderlike onderwyser, so toe ek hom vergesel het, het hy my selfs met lekkernye behandel en my laat goed voel (lol).
In elk geval, ek het hard gewerk en as aktiewe student ingeskryf. Sodra jy by kunsskool kom, het jy geen ander keuse as om daardie pad te volg nie. Dit het gevoel asof ek outomaties bestem was om 'n professionele persoon te word. ”

Daar is nommers op die Shinobue geskryf wat die toon aandui.

Ek dra altyd so 30 fluitjies by my.

Vertel my asseblief van die verskil tussen Shinobue en Nohkan.

``Die Shinobue is 'n eenvoudige stuk bamboes met 'n gat daarin geboor, en dit is 'n fluit wat gebruik kan word om melodieë te speel. Dit word ook vir feesmusiek en volksliedjies gebruik. Dit is die gewildste fluit, en wanneer jy hoor fluitklasse by kulturele sentrums, jy hoor gewoonlik van die shinobue, dink ek.
Nohkan is 'n fluit wat in Noh gebruik word.喉Keel'' is binne die fluit, en sy binnedeursnee is smal. Ek kry baie ondertone, maar dit is moeilik om die skaal te speel. Op blaasinstrumente, as jy sterk blaas met dieselfde vingersetting, sal die klank een oktaaf ​​hoër wees, maar op die Noh-pyp sal die klank nie een oktaaf ​​hoër wees nie. Wat Westerse musiek betref, is die skaal gebreek. ”

Is daar 'n verskil in die aantrekkingskrag van die Shinobue en die Nohkan wanneer dit by speel kom?

"Dit is waar. Shinobue word gespeel om by die melodie van die shamisen te pas as die shamisen speel, of by die melodie van die liedjie as daar 'n liedjie is. Die Nohkan word gespeel om by die ritme van die ohayashi te pas. Nohkan word dikwels gebruik vir dramatiese effekte soos spoke wat verskyn of gevegte.
Hulle word ook gebruik afhangende van die karakters en agtergrond. As dit 'n toneel was van mense wat verlate deur 'n eensame rysveld ploeter, sou dit die wêreld van 'n shinobue wees, en as dit 'n samoerai was wat in 'n paleis of 'n groot kasteel rondloop, sou dit 'n nohkan wees. ”

Hoekom is daar soveel verskillende lengtes van Shinobue?

``In my geval dra ek altyd ongeveer 30 instrumente. Tot 'n generasie gelede het ek nie soveel instrumente gehad nie, en ek het gehoor dat ek net 2 of 3 instrumente, of 4 of 5 instrumente gehad het. As dit die geval was , sou die toonhoogte nie ooreenstem met die shamisen nie. Op daardie tydstip is die fluit egter in 'n ander toon gespeel as wat ons vandag se sin sou doen. My onderwyser het probeer om 'n manier te vind om die wysie te pas, en die shamisen-speler het dit op 'n ander manier gespeel. toon. Hy het gesê hy het sy oë gerol (lol)."

Ek het Bach nie soseer gekies om nader aan Bach te kom nie, maar om die wêreld van fluite uit te brei.

Vertel ons asseblief van die skepping van jou nuwe werk.

"In klassieke musiek speel fluite meestal begeleidingsdele, soos liedjies, shamisen, dans en toneelstukke. Natuurlik is dit wonderlik en aantreklik op hul eie manier. Ek dink daar is baie meer dinge wat met die shakuhachi gedoen kan word. In die geval van die shakuhachi is daar klassieke shakuhachi-solostukke wat honkyoku genoem word. Ongelukkig is daar nie so iets met die fluit nie. Die solostukke is geskep voordat die onderwyser dit begin skryf het. Daar is baie min liedjies, en die huidige situasie is dat daar nie genoeg liedjies is nie, tensy jy dit self maak."

Vertel ons asseblief van samewerking met ander genres.

``Wanneer ek vir Nagauta fluit speel, wanneer ek liriese liedjies speel, of wanneer ek Bach speel, is daar geen onderskeid in my gedagtes nie. Solank die fluit vir die ohayashi egter die een is wat Bach speel, al is ek speel Bach, sal ek sê: ``Ek kan nie Bach met die fluit speel nie.'' Ek probeer nie iets doen soos: 'Ek gaan fluit speel nie.' Ek gaan eerder Bach inkorporeer in Japannese musiek. Ek het Bach nie soseer gekies om nader aan Bach te kom nie, maar om die wêreld van fluite uit te brei."

Die 24ste "Senzokuike Spring Echo Sound" (2018)

Daar is baie maniere om in te skryf, en jy kan aan 'n verskeidenheid musiek blootgestel word sonder dat jy dit eers besef.

Wat was die stukrag om "Senzokuike Haruyo no Hibiki" te begin?

“Ota Town Development Arts Support AssociationascaAsukaDie lede was toevallig studente by my kultuurskool. Eendag, op pad huis toe van lesse af, het hy gesê: `` 'n Nuwe brug is in 'n park naby my huis gebou, en ek wil graag hê dat mnr. Takara die fluit daarop moet speel.'' Om eerlik te wees, die eerste ding wat ek gedink het, was: ``Ek is in die moeilikheid'' (lol). Al was dit net ek, het ek gedink dit sal erg wees as my juffrou uitgesleep word en iets vreemds gebeur. Toe ek egter met my onderwyser praat, het hy gesê: ``Dit lyk interessant, so hoekom probeer dit nie,'' en dit is hoe die eerste ``Haruyo no Hibiki'' geskep is. ”

Het jy enigiets van Senzoku-dam en Ikegetsu-brug geweet toe jy gevra is om dit te doen?

``Ek het net gehoor dat dit 'n brug is, so ek het niks daarvan geweet nie.'' Ek het gesê: ``Kyk asseblief na dit'' en gaan kyk. Dit is van gewone hout gemaak. , en dit het 'n wonderlike atmosfeer, en die posisie en afstand van die kliënte is net reg. Ek het gedink: ``Ag, ek sien. Dit kan interessant wees.'' Toe ons die geleentheid gehou het, het meer as 800 plaaslike inwoners en mense wat het toevallig verbygekom, gestop om te luister. Die onderwysers was ook puik. Hy was tevrede.”

Was daar enige veranderinge in ``Haruyo no Hibiki'' sedert die begin en nou?

``Aanvanklik was die beste deel om direk na die fluit van Takarazanzaemon, 'n Lewende Nasionale Skat, te kon luister. Soos die aantal kere wat hy aangegaan het, het sy gesondheid egter verswak en hy kon nie dit bywoon nie, en hy is oorlede in 22. Sedert ons dit begin het onder die naam van Takara Sensei, wil ons dit graag voortsit as 'n fluitgeleentheid, maar ons moet met iets vorendag kom. Ons het immers nie 'n onderwyser wat die hoofkarakter is nie. So, ons het ohayashi, koto en shamisen ingesluit. Die mate van samewerking het geleidelik toegeneem."

Vertel ons asseblief wat jy in gedagte hou wanneer jy 'n nuwe program beplan.

``Ek wil nie jou wêreld ontwrig nie. Ek sluit altyd jou werk by my programme in. Daar is egter mense wat net verbykom, en daar is mense wat niks daarvan weet nie. Ek wil nie .Ek wil soveel ingange as moontlik skep sodat almal gelukkig kan wees.Wanneer ek luister na liriese liedjies en ortodokse klassieke uitvoerende kunste wat almal ken, kom die klank van die klavier natuurlik in. Of iemand wat na die klavier wil luister , maar voor hulle dit weet, luister hulle na 'n fluit of 'n Japannese musiekinstrument. Jy kan aan 'n verskeidenheid musiek blootgestel word sonder dat jy dit eers besef. Selfs as jy gedink het jy luister na klassieke musiek, kan jy uiteindelik luister na kontemporêre musiek.``Haruyo no Hibiki'' Ons wil daardie soort plek wees.”

Moenie jouself beperk tot potensiaal nie.

Wat is vir jou belangrik as kunstenaar en komponis?

"Ek wil eerlik met myself wees. Omdat dit 'n werk is, is daar beperkings op baie maniere, soos wat jy wil ontvang, geëvalueer word en nie gekritiseer wil word nie. Jy moet daardie perke verwyder. Indien wel. , probeer dit eers, selfs al eindig dit in mislukking. As jy probeer om dit nie van die begin af te doen nie, sal jou kuns verminder word. Dit sal 'n vermorsing wees om die potensiaal self weg te neem.
Ek dink nie ek kan sê ek het self soveel swaarkry gehad nie, maar daar was nog tye wat ek sleg gevoel het en moeilike tye gehad het. Daar is baie kere wanneer musiek my gehelp het. Van Japannese musiek gepraatReinheidpasgemaakAlhoewel dit dalk beperkend lyk as gevolg van sy vaste ritmes en vorms, is dit verbasend gratis omdat dit nie gekoppel is aan musikale partiture soos in Westerse musiek nie. Om aan Japannese musiek blootgestel te word, kan mense wat op een of ander manier ly, help. Hy sê vir my: ``Daar is baie maniere om dinge te doen, en jy kan doen wat jy wil.'' Ek dink Japannese musiek het daardie soort warmte. ”

Dit is musiek, so jy hoef nie elke woord te verstaan ​​nie.

Gee asseblief 'n boodskap aan die inwoners van die wyk.

``Daar word dikwels gesê dat dit moeilik is om die lirieke van Nagauta te verstaan, maar ek dink daar is min mense wat opera of Engelse musiekblyspele sonder onderskrifte verstaan. Dit is musiek, so jy hoef nie elke woord te verstaan ​​nie. Dit is genoeg net om een ​​te kyk. Nadat jy een gekyk het, sal jy na die ander wil kyk. Soos jy verskeie kyk, sal jy begin dink dat jy hiervan hou, dis interessant, en daardie persoon is goed.Werkwinkel Dit sal wonderlik wees as jy kan by ons aansluit. As jy 'n kans het, kom luister gerus daarna. Ek dink ``Haruyoi no Hibiki'' is 'n baie goeie geleentheid. Jy sal dalk iets interessant vind wat jy nie voorheen geweet het nie. , jy Jy sal sekerlik 'n ervaring hê wat jy nêrens anders kan kry nie."

Profiel

Gebore in Tokio in 1961. Studeer onder die vierde hoof van die skool, Sanzaemon (Lewende Nasionale Skat), en is die naam Toru Fukuhara gegee. Nadat hy gegradueer het aan die Departement Japannese Musiek, Fakulteit Musiek, Tokio Universiteit van die Kunste, het hy voortgegaan om klassieke shinobue en nohkan op te voer as 'n Japannese musiekfluitspeler, asook werk aan komposisies wat op die fluit gesentreer is. In 2001 het hy die 13 Agency for Cultural Affairs Arts Festival Grand Prize gewen vir sy eerste konsert, "Toru no Fue." Hy het ook gedien as 'n deeltydse dosent by Tokyo University of the Arts en ander instellings. Het die Minister van Onderwys, Kultuur, Sport, Wetenskap en Tegnologie-toekenning vir Kunsaanmoediging in 5 ontvang.

ホ ー ム ペ ー ジ

Wanneer jy rondgaan en terugkom na die voorkant, sal die natuurskoon 'n ander vorm aanneem.
``Ikegami Honmonji Agtertuin・ShotoenShoten」

Die agtertuin van Ikegami Honmonji-tempel, Shotoen, is na bewering gebou deur Kobori Enshu*, wat bekend staan ​​as die teeseremonie-instrukteur vir die Tokugawa-shogunaat en ook bekend is vir die argitektuur en landskap van die Katsura Imperial Villa. Daar is teekamers regdeur die park, gesentreer rondom 'n dam wat oorvloedige fonteinwater gebruik.DamfonteinChisenDit is 'n kuiertuin*. Shotoen, ’n bekende tuin wat normaalweg vir die publiek gesluit is, sal in Mei vanjaar vir ’n beperkte tyd oop wees vir die publiek. Ons het met Masanari Ando, ​​kurator van die Reihoden van Ikegami Honmonji-tempel, gepraat.

'n Tuin in die privaat area van Kankubi.

Shotoen is na bewering die agtertuin van die voormalige Honbo-tempel van die Honmonji-tempel, maar wat is sy posisie as die agtertuin van die Honbo-tempel?

``Die hooftempel is die woning van die hoofpriester*, en is die plek waar hy kantoorwerk doen wat toesig hou oor die taktempels regoor die land, belangrike tempels hanteer en daaglikse regsake doen. Net omdat dit agter is Dit beteken nie dat dit innerlik is nie. Net soos in die Edo-kasteel die shogun se private ruimte Ōoku genoem word, word die private ruimte van die kanshu ook Ōoku in tempels genoem. Dit is die binnetuin omdat dit die tuin van Ōoku is. 'n Tuin vir kanshu. Dit is die tuin waar Kankushi sy belangrike gaste genooi en vermaak het.

As jy dink aan 'n slentertuin met 'n dam, dink jy aan 'n feodale heer se tuin, maar ek het gehoor dat dit 'n bietjie anders is as dié. Wat is die verskil?

“Daimyo-tuine is tuine wat op plat grond gebou is, en omdat die daimyo enorme krag het, skep hulle groot tuine. In Tokio is daar tuine in Koishikawa Korakuen en Bunkyo-wyk.Rikugien TuinRikugienDaar is ook Hamarikyu-tuine, maar almal is plat tuine wat op uitgestrekte gronde versprei is. Dit is algemeen om 'n uitgebreide landskap daarbinne te skep. Shotoen is nie so groot nie, so die natuurskoon word in 'n gekondenseerde vorm herskep. Aangesien dit 'n depressie is, word dit omring deur heuwels. Een van die kenmerke van Shotoen is dat daar geen plat veld is nie. Hierdie tuin is geskik om 'n baie beperkte aantal mense met tee te vermaak. ”

Dit is regtig die binnetuin.

"Dis reg. Dit is nie 'n tuin wat vir groot teepartytjies of so iets gebruik word nie."

Daar word gesê dat daar verskeie teekamers is, maar was hulle daar sedert die tyd toe die tuin geskep is?

"Toe dit in die Edo-tydperk gebou is, was daar net een gebou. Dit was net een gebou op 'n heuwel. Ongelukkig bestaan ​​dit nie meer nie."

Shotoen word aan alle kante omring deur welige groen. Verander sy voorkoms elke seisoen

Wanneer jy die tuin binnegaan, sal jy aan alle kante omring word deur groen.

Vertel ons asseblief van die hoogtepunte.

``Die grootste aantrekkingskrag is die oorweldigende groen wat voordeel trek uit die hol area. Soos jy die tuin binnegaan, sal jy aan alle kante omring word deur groenigheid. Ek dink ook dis die uitsig vanaf 'n hoë plek. Dit is basies binne die ruimte.Die tuin is 'n plek om in te gaan en te geniet, maar aangesien dit in 'n depressie is, is die voëlvlug-uitsig van bo ook skouspelagtig. Tans word dit in stand gehou asof dit die tuin van die Roho-saal* is. , dus het die uitsig vanaf die saal 'n elegante atmosfeer.Eers kyk jy na die natuurskoon voor jou, en as jy omgaan en terugkom na voor, sien jy 'n heeltemal ander uitsig oor die natuurskoon.Dit is die geheim om Shotoen te geniet."

Hierna het ons saam met meneer Ando deur die tuin gaan toer en oor aanbevole punte gesels.

Monument ter herdenking van die ontmoeting tussen Takamori Saigo en Kaishu Katsu

Monument ter herdenking van die ontmoeting tussen Takamori Saigo en Kaishu Katsu

"Daar word gesê dat Saigo Takamori en Katsu Kaishu die bloedlose oorgawe van Edo-kasteel in hierdie tuin in 1868 (Keio 4) beding het. Honmonji was waar die hoofkwartier van die nuwe regeringsleër destyds geleë was. Die huidige monument Twee mense het gepraat by 'n sekere plekpawiljoenGazebogehad het. Ongelukkig het dit aan die begin van die Meiji-era verdwyn. Hierdie ontmoeting het die stad Edo van die oorlogsvlamme gered. Dit word tans deur die Tokyo Metropolitaanse regering as 'n historiese terrein aangewys. ”

Gaho nee Fudezuka

Fudezuka deur Gaho Hashimoto, wat moderne Japannese skilderkuns geskep het

"HashimotoGahoGahoHy is 'n groot onderwyser wat moderne Japannese skilderkuns onder Fenollosa en Okakura Tenshin saam met sy medestudent Kano Hogai geskep het. Hy was oorspronklik 'n dissipel van die Kobiki-cho Kano-familie, een van die magtigste van die Kano-skool, wat die amptelike skilder van die Edo Shogunate was. Moderne Japannese skilderkuns het begin deur die skilderye van die Kano-skool te ontken, maar Gakuni het gewerk om die Kano-skool te vier, omdat hy geglo het dat daar iets te sien was in die Kano-skoolskilders en Kano-skoolonderrigmetodes voor Tan'yu Kano. Ek sal gaan . Gaho is in 43 oorlede, maar in 5 het sy dissipels hierdie fudezuka gebou in Honmonji, die familietempel van die Kano-familie, waar hy die oorspronklike meester was. . Die graf is geleë by Gyokusen-in, 'n Nichiren-sekte in Kiyosumi Shirakawa, maar dit is baie kleiner as hierdie Fudemizuka. Fudezuka is so groot. Dit is maklik om te sien hoe die meester deur sy dissipels geliefd was. ”

Uomiiwa

Nie net die natuurskoon wat van hier af gesien word nie, maar ook die rots self is skouspelagtig.

``Dit is 'n punt waar jy die dam van die agterkant af kan geniet. Die uitsig oor Kameshima en Tsuruishi vanaf hierdie plek is baie mooi. As dit van bo af gesien word, lyk die dam soos die vorm van 'n waterkarakter. Staan asseblief op die steen. Kyk asseblief. Jy sal 'n heeltemal ander uitsig oor die tuin van voor af sien."

Teekamer "Dunan"

Donan, 'n teekamer wat uit die woning van die pottebakker Ohno Dona verhuis is

Die plaveistene van die teekamer, Donan, is gemaak van klippe van die reling van die Reizanbrug van 'n geslag gelede.

``Oono was oorspronklik 'n pottebakker en Urasenke-teemeester.Dowwe Awatter soortDit was 'n teekamer wat in die koshuis gebou is. Daar word gesê dat die ``Bun'' in ``Dunan'' van die naam ``Dun'a'' geneem is. Duna was Masuda, die hoof van die Mitsui Zaibatsu.vaal ou manDonnouHy was 'n pottebakker wat geliefd was deur *, en nadat hy 'n ou man se pottebakkery ontvang het, het hy die naam "Dun-a" aangeneem. Vier tatami-mattemiddelste plaatek was daar*Dit is 'n teekamer wat van kastaiinghout gemaak is. Daar word gesê dat dit onder leiding van Masuda Masuda geskep is. Die plaveistene is van 'n generasie gelede.Ryozan-brugRyozenbashiDit is die borswering. Klippe wat tydens rivieropknapping uitmekaar gehaal is, word gebruik. ”

Teekamer "Nean"

Nean, 'n teekamer wat die woonplek van die pottebakker Ohno Nanoa was

"Oorspronklik was dit die woning van Ohno Don'a. Dit was 'n tweevertrek-teekamer met agt tatami-matte. Hierdie gebou en die teekamer 'Dunan' is verbind. Albei geboue is deur die Urasenke-gesin geskenk en is verskuif na Shotoen. Dit is hervestig.Daar is vier teekamers in die tuin, insluitend 'n prieel. Hierdie geboue is hier geplaas tydens die opknapping in 2, en die teekamer ``Jyoan'' en die teekamer ``Shogetsutei'' in die prieel is hier geplaas. Twee is nuwe konstruksies.”

Weens die voorreg om 'n versonke tuin te hê, kan jy nie die omliggende geboue sien nie. Klank is ook geblokkeer.

Is dit moontlik om op Shotoen as 'n lokasie te skiet?

``Deesdae aanvaar ek dit nie. In die verlede is dit dikwels in historiese dramas gebruik. In die historiese drama ``Tokugawa Yoshinobu'' is dit in die tuin van die Mito-stam se boonste herehuis verfilm. Die Mito-stam se boonste herehuis was Koishikawa Korakuen. , die eintlike ding het gebly, maar om een ​​of ander rede is dit hier gefotografeer.Toe ek gevra het hoekom, is ek meegedeel dat Koishikawa Korakuen Tokyo Dome en wolkekrabbers kan sien.Shotoen is in die tuin in die versonke area geleë. As gevolg van my voorreg kan ek nie die omliggende geboue sien nie. Die tuin is in 'n versonke area, so klanke word uitgesper. Alhoewel Daini Keihin naby is, kan ek net die stemme van voëls hoor. Dit lyk asof daar baie verskillende tipes is. van voëls. Kingfishers kan gesien word wat klein vissies in die dam eet. Wasbeerhonde bly ook daar."

*Kobori Enshu: Tensho 7 (1579) - Shoho 4 (1647). Gebore in die land van Omi. Here van die Komuro-domein in Omi en 'n daimyo-teemeester in die vroeë Edo-periode. Hy het die hoofstroom van tee-seremonie geërf, gevolg deur Sen no Rikyu en Furuta Oribe, en het die teeseremonie-instrukteur vir die Tokugawa-shogunaat geword. Hy was uitstekend in kalligrafie, skilderkuns en Japannese poësie, en het 'n teeseremonie genaamd ``Keireisabi'' geskep deur die ideale van dinastiese kultuur met die teeseremonie te kombineer.

*Ikeizumi-kuiertuin: 'n Tuin met 'n groot dam in die middel, wat bewonder kan word deur in die park te stap.

*Kanshu: 'n Eretitel vir die hoofpriester van 'n tempel bokant die hooftempel in die Nichiren-sekte.

*Roho Kaikan: 'n Komplekse fasiliteit gebou op die terrein van die tempelterrein. Die fasiliteit sluit 'n restaurant, opleidingslokaal en partytjielokaal in.

*Gaho Hashimoto: 1835 (Tenpo 6) - 1908 (Meiji 41). 'n Japannese skilder van die Meiji-tydperk. Vanaf die ouderdom van 5 is hy deur sy pa aan die Kano-skool voorgestel, en op die ouderdom van 12 het hy amptelik 'n dissipel geword van Yonobu Kano, die hoof van die Kano-familie in Kobiki-cho. Toe die Tokyo School of Fine Arts in 1890 geopen is (Meiji 23), het hy die hoof van die skilderafdeling geword. Hy het Taikan Yokoyama, Kanzan Shimomura, Shunso Hishida en Gyokudo Kawai geleer. Sy verteenwoordigende werke sluit in ``Hakuun Eju'' (Belangrike kulturele eiendom) en ``Ryuko''.

*Nun'a Ohno: 1885 (Meiji 18) - 1951 (Showa 26). 'n Pottebakker van Gifu Prefektuur. In 1913 (Taisho 2) is sy werkstyl deur Masuda Masuda (Takashi Masuda) ontdek en hy is as 'n persoonlike vakman van die Masuda-familie aanvaar.

*Nakaban: 'n Plank-tatami wat parallel tussen die gaste-tatami en die tezen-tatami geplaas word. 

* Masuda Dano: 1848 (Kaei Gen) - 1938 (Showa 13). Japannese sakeman. Sy regte naam is Takashi Masuda. Hy het Japan se ekonomie in sy kinderskoene gedryf en die Mitsui Zaibatsu ondersteun. Hy was betrokke by die stigting van die wêreld se eerste algemene handelsmaatskappy, Mitsui & Co., en het die Chugai Price Newspaper, die voorganger van die Nihon Keizai Shimbun, bekend gestel. Hy was ook baie bekend as 'n teemeester, en is ``Duno'' genoem en is genoem ``die grootste teemeester sedert Sen no Rikyu''.

Verhaal deur Masanari Ando, ​​kurator van Ikegami Honmonji Reihoden

Ikegami Honmonji Agtertuin/Shotoen oop vir die publiek

• Plek: 1-1-1 Ikegami, Ota-ku, Tokio
• Toegang: 10 minute se stap vanaf Tokyu Ikegami Line "Ikegami Station"
• 日時／2024年5月4日（土・祝）〜7日（火）各日10：00〜15：00（最終受付14：00）
• Prys/Gratis toegang *Drink en drink verbode
• Telefoon/Roho Kaikan 03-3752-3101

Raadpleeg elke kontak vir die nuutste inligting.

GMF Kunsstudiegroep <6de kwartaal> Japannese kultuurteorie wat kuns ontsyfer: Die ligging van die dubbelsinnige Japannese self

JAZZ&AFRICANPERCUSSIONGIG LIVEAT Gallery Minami Seisakusho Kyuhashi So JAZZQUINTET

Tokio Internasionale Musiekfees 2024

Sakasagawastraat Familiefees

Musiek KugelMusiek Kugel　Regstreeks by Gallery Minami Seisakusho

Kruisklub Vars Groen Konsert

Mnr. Katsutoshi Yamaguchi

お 問 合 せ

Afdeling PR en Afdeling, Kultuur- en kunsbevorderingsafdeling, Ota Ward Kulturele Bevorderingsvereniging